Lezing door Kunsthistoricus Margaret Breukink.

De Amerikaanse realistische schilder Edward Hopper (1882-1967) beeldde de vervreemding en de eenzaamheid uit van het moderne, stedelijke leven. Eigenlijk spot Hopper met het realisme. Hoe werkelijker zijn wereld lijkt, hoe meer je het gevoel krijgt dat er iets niet klopt. Hoppers schilderijen zijn monumenten voor de eenlingen die hij zag tijdens zijn lange reizen door Amerika: in bars, motels, restaurants, kantoorgebouwen, theaters en benzinestations.

Wat gaat er schuil achter deze verstilde, gesloten figuren? De vreemde, broedende spanning die rondom hen hangt stoot af en oefent tegelijk een prikkelende aantrekkingskracht uit. Ook de ruimte zèlf is emotie, zoals het zinnelijke spel van licht en schaduw op de kale wanden van een vertrek laat zien.

Hopper weet door middel van subtiele suggesties de kijker te verleiden tot speculaties over een mogelijke clou, zonder deze ooit weg te geven. De locaties zijn filmisch te noemen en zwaar beïnvloed door de cinema (film-noir). De scherpe lijnen, minimalistische compositie en de uitgesproken kleur-en lichtval waren een bron inspiratie voor regisseurs als Hitchcock.

De lezing wordt gegeven door Margaret Breukink, die met haar ruime ervaring en kennis van de kunstgeschiedenis, gecombineerd met haar enthousiasme voor kunst, haar publiek op verhalende wijze mee zal nemen.

Gekleurd Grijs
Deze activiteit is in het kader van Gekleurd Grijs, kijk voor meer informatie over Gekleurd Grijs op de website van Kunst & Cultuur.